- qaramtıl
- sif. Qaraya çalar. Qaramtıl tük. – Onun <Cahandar ağa> qaramtıl çöhrəsi avazıdı, sonra boğulub qaraldı. İ. Ş.. Qaçay atasının tüklü üzündə, qaramtıl dodaqlarında qəribə təbəssüm sezdi. İ. Məlikzadə.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
qaramtıl
Look at other dictionaries:
galali — (Bakı) narın kəsilmiş yerində əmələ gələn qaramtıl rəng … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
qaraxan — (Şəmkir) qaramtıl. – Qaraxan kürə qoyunu kökəldifsəη … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
qarayosınnı — (Cəlilabad) qaratəhər, qaramtıl. – O:n inəyi qarayosınnıydı … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
süveyda’ — ə. 1) ürəyin mərkəzində zənn olunan qara nöqtə; 2) qara, qaramtıl … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
bədirlənmiş — f. sif. Tam dairə şəklinə düşmüş, dolğunlaşmış, on dörd gecəlik. Bədirlənmiş Ay qalxıb, göyün bir qatında durub, bu övzaya tamaşa edirdi. Ə. H.. Göydə parladıqca bədirlənmiş Ay; Gümüş zəncir kimi görünürdü çay. M. S.. ◊ Bədirlənmiş ay kimi – on… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qara — 1. 1. sif. Bütün rənglərin ən tündü, ən tutqunu; his, kömür rəngi (ağ ziddi). // sif. Bu rəngdə olan. Qara boya. Qara saç. Qara at. Qara kostyum. – <Musanın nəvəsi> qara papağını qoydu, əlinin pəncəsi ilə bir az qabağa basdı. Qant.. // sif … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qaraca — 1. sif. 1. Qara rəngli, qaramtıl. 2. məc. Dəyərsiz, qiymətsiz mənasında. O qaraca qəpiyə o qədər məhəbbətimiz var ki, qeyri işlər yadımıza düşməyir. N. V.. 2. is. k. t. 1. Dəni qara toz halına salan taxıl xəstəliyi. 2. Taxıl dənləri arasında olan … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qarafatma — is. zool. Evlərin soba və buxarıya yaxın isti divar dəliklərində gizlənən və gecələr kəsik kəsik cırıldayan qaramtıl cücü. Küncə bucağa dolmuş qarafatmaların qəmli cırıltıları çöldəki böcəklərin səsinə qarışmışdı. İ. Ş … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qaratoyuq — is. zool. Kolluqlarda və meşəliklərdə yaşayan sarıdimdikli qaramtıl rəngli oxuyan quş. Tağı əminin göstərişi ilə mən və Məmmədağa qaratoyuq, alacəhrə, sərçə kimi quşları tutmağı öyrənmişdik. S. S. A.. Nə bəd gündü bu; it marıq vermir; quş yoxa… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qaratəhər — sif. Bir qədər qara, qaramtıl, qaraya çalan, bir qədər tutqun … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
